Hasselt

Het voordeel van een stadje als dit is, dat je ’s morgens in eens kan horen: “De bakker”, omdat Jaap verse broodjes heeft kunnen halen…wat een luxe. Of dat je gister avond verwend kan worden met een “Chineesje”.

Het is op dit moment prachtig weer, hoe lang nog, nagenoeg windstil en fris.  Slechts vier graden.
Een paardagen geleden schreef ik dat het zo koud in onze slaapkamer was, maar dat klopt natuurlijk niet. Dat was toen ook de temperatuur van buiten.
Tommy kan daar soms ook best last van hebben. Slaat op z’n blaas……
Laatst, geen gelegenheid om te plassen en Jaap pakte hem  op, omdat hij voor de zoveelste keer wilde gaan zitten om eens flink rond te kunnen kijken, en nu weten we ook waarom. Meteen zijn hele jas en broek onder ge…..! Nu bij terugkomst van buiten scheurt Tommy met lijn en al de bak in. Dat hebben we eigenlijk al vaker gezien. In eerste instantie schrik je even, omdat hij dan plots nergens meer te zien is. En aan de bak denk je niet zo gauw.
 “Dus daarom moest je steeds een tuintje in, je wilde even ....” concludeerde Jaap. Hij doet, sinds het zo koud is buiten, vaker even zijn behoefte in de natuur. Niet op straat wel in het zand, als het er is.
Hij, Tommy gaat steeds meer hondenneigingen krijgen.
“Nog even en dan tilt hij bij iedere boom zijn poot op….” Harry, een vriend van ons, zegt dan vast: “Het moet niet gekker worden…”!

 

Vandaag gaan we een poging doen om de fietsen op de kant te tillen. Zal niet makkelijk worden, maar het gaat lukken, zegt Jaap. De walkant is net ietsje te hoog om het easy te laten verlopen. Eens kijken wat hier allemaal te zien is. Hasselt heeft een piepklein centrumpje, oud, mooi gerestaureerd.