Een (bijna) bloemenzee voor onze deur



Forsythia, Magnolia (tulpenboom) en onze boom bij het raam staat op springen...

VLA

VLA of te wel Vrouwe Lenie Anna. Zit ik een beetje te freewheelen op Internet, tik de naam van onze boot in en zie een hele reeks fraaie foto's van onze boot in Antwerpen. Meteen maar even vast gelegd en opgeslagen op onze harde schijf. Hier ging het om, iets waar we ons zo trots in voelen.

Londonbrug, Kattendok

In het Kattendok (Antwerpen) richting Siberiabrug

Fietstochtje naar Zoetermeer...

Het traject waar ik gefietst heb...

Gisteren was het prachtig weer, dus fietsen. Waarheen? Oostwaarts. Naar Zoetermeer. Langs en tussen de  velden door. Een beetje grijs, grauw.  Zonder groene sprietjes. Of moet er nog gezaaid worden? Mijn kennis van de landbouw schiet hierin te kort. Weinig wind, dus heel relaxed met af en toe een beetje extra op de pedalen om de steile bruggetjes te nemen. Soms een beetje "gas"er bij om het wat soepeler te laten verlopen. Alles verliep spoedig, tot ik Zoetermeer aankwam. Daar raakte ik het spoor al snel bijster, ondanks dat ik de plattegrondjes met de bijbehorende knooppunten bij me had. Hier en daar wat vragen en uit eindelijk kwam ik op het juiste adres aan. Wel een halfuur later dan gepland. Dat zou ik op de terugweg zeker anders doen.
Mijn vriendin waar ik bezoek was, fietste een eerste stukje mee om zeker te zijn dat ik nu wel de goede kant, richting Voorschoten in zou gaan. Met nog steeds een stralende zon, pet met klep vlak boven mijn ogen, ik houd niet van zonnebrillen, zie ik niet goed door, sjeesde ik tussen al die prachtige panorama's door. De ene fietser na de ander passerend, uitgezonderd de racers natuurlijk, en schoot lekker op. Tot ik bij boerderij 't Geertje kwam. Daar waar plotseling mijn snelheid afgeremd werd. Ik kijk op mijn controle paneeltje wat de accu spanning aangeeft en zie.............nee he! Leeg! Dus trappen, nu zonder externe elektrische energie en daarvoor in de plaats mijn eigen innerlijke accu moest gebruiken. En het was nog zo'n eind.....Zat niets anders op dan de pedalen op en neer te laten bewegen. Niet bij na denken, met in de verte de drie windmolens als uitgangspunt nemen, daar waar de redding nabij was. Met de auto naar huis. Dacht ik. Intussen passeerden de gewone toerrijders mij met wat verbaasde blikken kijkend naar mijn fiets. Je zag ze denken: "Da's toch elektrisch......."
Jaap was niet op onze boot, dus dat werd wederom diep ademhalen en gaan! Op mijn laatste energie, nu van mezelf, kwam ik thuis, wat bezweet maar ook een beetje trots toch wel.
Vandaag eens gekeken hoeveel kilometer ik uiteindelijk echt op de pedalen, op eigen kracht, heb gestaan. Acht kilometer! En weet wel dat het fietsen op een elektrische fiets heel wat zwaarder is dan op een fiets zonder hulpmotor. Dit laatste heeft een enigszins remmend effect tijdens het fietsen. En hoeveel kilometer heb ik nou totaal op de accu van de fiets zelf gereden? Ik den niet meer dan 20! Niet bepaald veel dus. De volgende keer toch maar de reserve accu meenemen.....Ik kan het wel thuis komen zonder blijkt, maar doe het liever toch met een beetje hulp.

Blacky

Ingeslapen 1 maart 2012

Op Facebook had ik, niet echt uitgebreid, een berichtje over het overlijden van Blacky geplaatst. En was daarna vergeten om dit ook in de Weblog, wat toch eigenlijk ons vaste familieverslagboekje is, te doen. Dat ga ik hier recht zetten. Blacky die altijd heel schuw was en voor alles wat maar een geluidje gaf, vreselijk schrok, begon plots nog een ander gedrag te vertonen. Te plassen in de sneeuw en ook af en toe op een deurmatje binnen. Dus op naar de dierenarts, misschien had hij het aan zijn blaas? Daar bleek heel iets anders aan de hand te zijn. Heel timide zat Blacky daar op de onderzoektafel en kon de arts hem uitgebreid onderzoeken. Iets wat ons, door zijn angstige gedrag nooit zou lukken, waardoor we de bobbel in zijn keel ook nooit ontdekt zouden hebben. Maar hij wel! Een punctie leverde de diagnose lymfklierkanker! Al snel ontwikkelde deze zich tot een heel zichtbare uitstulping en hij begon na een weekje al minder te eten en moesten we de beslissing nemen, die we zo lang mogelijk voor ons probeerden uit te schuiven. Uiteindelijk stopte Blacky ook met drinken en toen moesten we wel. Donderdag 1 maart hebben we onze Blacky laten inslapen en laten cremeren in Stompwijk. Stompwijk is mooie gelegenheid voor afscheid nemen van je dierbare huisgenoten. Al onze vorige kattenvriendjes zijn daar ook heen gegaan.

Om ons relaas verder te vertellen, ons huis was ineens heel leeg, wat bij de vorige keren natuurlijk niet anders was. Maar nu wilden we om nog een speciale reden  snel een nieuw zwart vriendje in onze buurt hebben. In ons achterhoofd  speelde het feit dat we over een  korte tijd zo'n beestje op de boot weer een andere omgeving zouden aanbieden. Dus rekening houden met de gewenningsperiode van de ene omgeving naar het andere,  moet hij de gelegenheid krijgen hij ons  als iets vertrouwds te  zien.
Echter.................waar vind je zo'n vriendje? Op Marktplaats! Een 1 dag oude advertentie met precies wat wij zochten, en we waren meteen de gelukkige om hem te mogen bezoeken. De omschrijving van dit vriendje was zodanig dat we al thuis "verliefd" waren en het bleek ook nog helemaal te kloppen. Verkocht, zeg je dan. En gingen we met Prutser zoals hij eigenlijk heette, naar huis. Wij vinden Tommy een leukere naam, iets wat we daarvoor al bedacht hadden en we bleven bij deze gedachte en zo heet onze "Prutser" nu Tommy!

Tommy, 5 jaar.

Afgelopen donderdag (15 maart) is Tommy bij ons binnen gestapt en begint al aardig mee te draaien in ons leventje. Is zelfs al een beetje stout af en toe, steelt het beleg als je er even niet bent, om dan als een speer van de bar af te rennen, wetend dat hij dit echt niet mag. Niet door ons aangeleerd hoor! Daar was deze tijd nog te kort voor. Verder is hij waar wij zijn, gaat het liefst op jouw stoel zitten en claimt de meeste ruimte in ons bed! En is heel vrolijk en wordt ontzetttttttttttttttttend graag vertroeteld. Jaap had geen beter nieuw zwart vriendje kunnen krijgen.

Kwam, zag en overwon....

Tommy (2de naam Prutser)

Gisteravond gingen we op katerbezoek. Met nadruk op BEZOEK, zo zeiden we. Echter op het moment dat je een berichtje gelezen hebt en je denkt aan de omschrijving "het is een echte troetel" kat, ben je eigenlijk al verkocht. Zo verging het ons ook. Kwam, zag en overwon! Hij dus!  Een stevige, prachtige pikzwarte kater, met nadruk op stevig. Dit laatste "schoon"aan de haak: 7,1 kilo! Dat wordt trimmen en een beetje 'hongeren'.Waarschijnlijk zal het minder eten krijgen al helpen, in zijn vorige huisje stond er genoeg voor drie katten, en ja als je honger hebt (?) dan "eet je die bakjes toch ook even leeg?" Op die manier vliegen de kilootjes er wel aan.
Hij heet Prutser, maar we gaan proberen dit als 'tweede' naam aan te houden en hem voortaan Tommy noemen. Hij luistert prima naar 'KOM' en dat lijkt erg op Tom, hopenlijk is die grote overstap niet te groot voor hem en went hij er snel aan.
En een TROETEL kat is hij. Hij kan er geen genoeg van krijgen, wordt soms af en toe ook een beetje boos, als we net even anders TROETELEN dan zijn vorige baasje. Maar echt bijten of krabbelen doet Tommy (!) niet, alleen een beetje waarschuwend blazen. Verder loopt hij het hele huis door, glipt kasten in  en uit. Maar het leukste blijft voor hem, op de vensterbak zitten en naar buiten kunnen kijken.  Intussen weet hij al precies waar de kattenbak staat, hoe onze luikjes werken, eentje is wat smalletje.... en last but no least heeft hij tot vanmorgen vroegzo te zien heerlijk geslapen op ons bed aan ons voeteneinde.

Mijn eerste fiets....

Ja zo leek het even. Ik voel me zo blij, net als vroeger met mijn eerste fiets, toen op de leeftijd van zeven(?) jaar, maar nu met mijn electrische "stalen (?) ros". Het is natuurlijk geen staal, hij is van aluminium, dus licht gewicht. Maar zo heette het toch ooit? Een fiets met electrische ondersteuning, een bijmotor zogezegd. Je moet wel blijven trappen, anders doet hij niks.  Na wat proefmeters heb ik gisteren een langere tocht gemaakt, zo'n kilometer of 20 denk ik. Heel relaxed, zelfs met tegenwind. Het was heerlijk om die frisse lucht zo midden in de natuur, Vlietlanden, op te kunnen snuiven. Vandaag naar Leidschendam, bij een vriendin kofie drinken, een leuk tochtje in het kader van de fitness training.  Niet dat dit laatste een hobby is mij....

Als of je een miljoen wint.....

Vanmorgen in Amsterdam geweest, en als de toekomst zo blijft zoals ze er nu uitziet, dan hebben we een geweldig lot in de loterij gewonnen. Dit is ongelooflijk, een gezond verklaring krijgen, daar waar je tot op dat moment niet in kon geloven (Lees Goofrie2007).
Tijdens de terugreis van Amsterdam naar Voorschoten begonnen we meteen met het spuien van ideeën voor een nieuwe vaar-trip. Noord Nederland? Of toch weer Frankrijk? Iets met muziek lijkt ons erg leuk. Muziekfestivals bezoeken, wel te verstaan. Maar waar vind je een lijst over waar deze plaats vinden? Iemand een idee?