Hasselt (4)

Op het moment  dat ik zag dat Skype in Voorschoten in de Burg, v.d.Hoevelaan afgekoppeld werd, kon ik het telefoontje verwachten, dat de familie de Ruijter vertrokken was, richting Hasselt. En slechts een paar minuutjes later: “We zijn onderweg! Geschatte TomTom reistijd twee uur.”
Half twee, lunchtijd, iedereen was er. Het weer was redelijk, wat van de rest van de middag niet gezegd kon worden. Regen! Ondanks dat werd er toch nog gevist. Iets gevangen? Nee, meer lijnen uit de knoop halen en bovendien, het zachtjes regenen ging snel over in giga stortbuien. Iedereen gelukkig net op tijd binnen.



Twee Niet-Hasselaren....

"Ontknopen"

 


Zoeken we op ....

Mannen overleg?!?!

Borreltijd met lekkere hapjes van de beste slager in Voorschoten. Smullen dus. De keuze voor het diner bestond uit de twee gerechten: Chinees of Patat. Na enige aarzeling van een paar werd er voor de Hollandse Pieper met kroket, loempia en/of kaassoufflés gekozen.

Zo schoof deze dag van ene gezelligheid in de andere over, van een spelletje “Mens erger je niet” tot een echte slachtpartij met Yatzee. Om nooit te vergeten, eentje gooide in 1 spelletje DRIE Yatzees……. Daar kon niemand tegenop! De aanwezige speculaas, de koffie en thee verzachtten een hoop.

Half elf, bedtijd. De volgende ochtend kon niemand uitslapen, dus…
Twaalf, midden in de nacht: de TELEFOON!
“We gaan naar huis!”.
Het door ons gekozen pension was een afgang. De muziek vanuit de kroeg/zaal (?) klonk luid en duidelijk de slaapvertrekken in. Dus aan slapen viel NIET te denken. Zo werd het dus, ondanks dit late tijdstip, inpakken en wegwezen.
Wat een treurig einde van zo’n heerlijk ontspannen dag.