Balgerij (3)

Op honden heeft Tommy het niet zo. Op katten des te meer. Gisteravond zagen wij een lapjeskat voorbij wandelen. Tommy gelukkig niet. Later op de avond tijdens het voetbal, stormt hij als een wilde door de boot, en probeert overal een opening naar buiten te vinden. Maar ons fort heeft het gehouden! Terror-tommy on the move, en hoe! Urenlang bleef hij achter langs de gordijnen door roetsjen, boven  en dan weer beneden. Gelukkig na een hele poos, dat wel, kwam hij er achter dat zijn storm pogingen geen enkel resultaat opleverde en gaf het op.

En omdat wij dus die lapjeskat gezien hadden gingen wij er vanuit dat het een kat was, die hem uitdaagde…

Vanmorgen.

Jaap nog voor dat men de honden uitlaat, Tommy aan de lijn mee naar buiten. Een heel ritueel is dat. Tuigje aan, riempje vastmaken, en dan zeker vijf minuten wachten op het gangbord om rustig te kunnen kijken of de “kust”vrij is. Daarna een voor een zijn pootjes heel voorzichtig in het gras zetten, waarmee de wandeling kan gaan beginnen. Braaf loopt hij op een metertje afstand van Jaap en zo wordt de graskant van alle kanten besnuffeld en betast. Tot…. Jaap even niet oplet en zoef weg is Tommy, en Jaap achterblijft, geschrokken, kijken waar hij heen gegaan is.

Ik intussen op de boot de ontbijtspulletjes aan het opruimen, hoor een plof in de stuurhut en daar staat Tommy met een hele dikke staart  geschrokken dus, natte poten en drijfnatte buik. En Jaap? Die zie ik geen velden of wegen. Toen schrok ik, de wildste gedachten vliegen door je hoofd, echter een paar minuten later komt Jaap gebarend van hij is weg, ik kon er niets aan doen. Dan vertelt hij dat terwijl ze ergens stilstonden, Tommy een grote sprong van schrik maakte en de bosjes in dook. De riem schoot uit zijn hand en hem alsnog pakken, daar was hij veel snel voor weg.  Maar waarvoor hij nou schrok of misschien op afdook. Muizen? Een vos? Voor dit laatste zijn katten doodsbenauwd weten we van eerdere reizen. Zou dus best kunnen, een klein hondje wilde ook al niet  gaan wandelen en trok aan zijn riem om terug naar de boot te gaan. Zijn baasje nam hem toch maar mee, een andere kant uit en dat hielp. Dus….?

In ieder geval had Tommy zeker twee uur nodig zich te resetten, hij bleef  op een plaats hoog in het schip strak naar een bepaalde plaats op de wal kijken.

Uiteindelijk is hij gaan slapen. Ben benieuwd hoe dat vanavond gaat. Een ding weten we nu wel, mocht hij bang zijn, dan rent hij in een ruk, blijkt nu, terug naar onze boot!

Het weekend gaat stralend weer opleveren en de Balgerij ligt dan ook behoorlijk vol. Even leek het dat ’t daarbij rumoerig zou worden, maar dat viel reuze mee. Alleen vanuit de verte hoorden we wat feestgedruis. Verder een heerlijke stilte. Dagen vol te houden zo.

Ik, op het achterdek boven aan mijn boek over “OPA” werkend en Jaap (misschien) vissen vandaag.

Nu ruik ik de geur van vers brood….